Als je schrijft, worden signalen uitgezonden die ergens binnenkomen en zorgen voor nieuwe inzichten. Het is energie die wordt doorgegeven. Als schrijver moet je werken, maar dat moet de lezer ook… Die moet zich concentreren, want lezen en nadenken gaan niet vanzelf.
Zo gaat het in de natuur ook, het ene moment is het wind, daarna is het elektriciteit en vervolgens zorgt het voor plaatjes op een beeldscherm. Energie is constant, maar verandert alleen van gedaante… de wet van behoud van energie.
In mijn werkterrein binnen de natuurkunde let ik op meetwaarden die ergens naar verwijzen, een tik, een flits, een wijzeruitslag… ze kunnen allemaal een betekenis hebben. Die betekenis moet je verwoorden. Meten is, net als schrijven, het omzetten van energie in tekens, cijfers of letters.
‘Scheppen’, riep hij…
Brute tekst ligt niet voor het opscheppen. Je moet er iets voor doen. Met creativiteit schep je orde waarbij je lijnen volgt en regels respecteert. Dat betekent luisteren naar anderen en naar jezelf. Dat betekent leren en lezen. Met creativiteit maak je het mogelijk om tegen de entropie (: wanorde) in te gaan…
Hard werken in de klei, in de aarde die grijs, stug en kleverig is. Graven, spitten, delven… ‘Wie wat vindt, heeft slecht gezocht’, noteert de dichter. Hij heeft het begrepen, het is waar, je moet aan de slag, je moet het maken.